Tuesday, October 31, 2006


30.10.06 အဲ႔ ဒီ ေန ႔က ည (၁၁) နာ ရီ ကၽြန္ ေတာ္ တို႔ ဆီ မွာ ႏွင္း ေတြ စ ၾက ေန ၿပ ီေလ ...... ေအး လည္း ေအး လာ ၿပီ ..... ကၽြန္ ေတာ္ နဲ႔ ကၽြန္ ေတာ္ အ ခန္း ေဖာ္ ႏွစ္ ေယာက္ သား ႏွင္း ေတြ စ က် တာ ကို မ နက္ ၄ နာ ရီ အ ထိ ၾကည္႔ ေန ခဲ႔ တယ္ .....ကၽြန္ ေတာ္ ပ ထ မ ဦး ဆံုး ႏွင္း စ က် တာ ကို ၿမင္ ဖူး တာ မ ႏွစ္ က ေပါ႔ ကၽြန္ ေတာ္ ေလ တ အ႔ံ တ ၾသ န႔ဲ မ ၿမင္ ဘူး လို႔ ၾကည္႔ ခဲ႔ ရ တယ္ .... တ ကယ္ ကို ၾကည္ ႏူး ဖို႔ ေကာင္း တယ္ .... လမ္း မ တ ခု လံုး ႏွင္း ေတြ ေဖြး ေဖြး လႈပ္ လို႔ ေပါ ..... ဒါ ေပ မဲ႔ ႏွင္း ၿဖဴ ၿဖဴ ေဖြး ေလး ေတြ လူ ေတြ ေၾကာင္႔ (၀ါ) သ ဘာ ၀ ေၾကာင္႔ သူ တို႔ ရဲ႔ ၿဖဴ စင္ တဲ႔ အ ေရာင္ ေလး ေတာင္ တစ္ ၿခား အ ေရာင္ ေတြ စြန္း ထင ္ခဲ႔ ရ တယ္ .....
ေအာ္ .. ကၽြန္ ေတာ္ ၿမန္ မာ ႏုိင္ ငံ နဲ႔ ခြဲ ခြာ ရ တာ တစ္ ႏွစ္ ၿပီး လို႔ ေနာက္ တစ္ ႏွစ္ ေတာင္ ေရာက္ လာ ခဲ႔ ၿပီ ဗ်ာ ..... ၿမန္ မာ ႏုိင္ ငံ ကို လြမ္း လိုက္ တာ ..... ကိုယ္ ႏုိင္ ငံ မွာ ကိုယ္ ဘယ္ လို ေန ခဲ႔ ရ တယ္ ( လြတ္ လပ္ မႈ ေပါ႔ ဗ်ာ ) ..... ဒါ ေပ မဲ႔ အ ေတြး အ ေခၚ အ ယူ အ ဆ ေတြ ေတာ႔ တိုး တက္ ေၿပာင္း လဲ လာ တာ ေပါ႔ ..... ဘာ လို႔ လဲ ဆို ေတာ႔ သ ဘာ ၀ တ ရား က သင္ ေပး တဲဲ႔ အ ေတြ အ ၾကံဳ ေတြ ပါ ရ ခဲ႔ လို႔ ေပါ႔ ..... အ ခက ္အ ခဲ ေတြ ေရာ ေပါ႔ ..... ၿပီး ေတာ႔ လူ ေတြ ရဲ႔ အ ေၾကာင္း ေတြ ေရာ ေပါ႔ ..... ေၿပာ ရ မယ္ ဆို ရင္ ေတာ႔ အ မ်ား ၾကီး ပါ ပဲ ..... အဲ ဒီ အ ခက္ အ ခဲ ေတြ ကို သာ ေတြး ေၾကာက္ ၿပီး ရင္ ဆိုင္ မ ေၿဖ ရွင္း ႏုိင္ ခဲ႔ ဘူး ဆို ရင္ ကၽြန္ ေတာ္ ဘ ၀ ဟာ စုတ္ ၿပတ္ သတ္ ေန ေလာက္ ၿပီ ..... ရ စ ရာ ကို ရွိ ေတာ႔ မွာ မ ဟုတ္ ဘူး ..... ခု ကၽြန္ ေတာ္ မွာ ရွိ တဲ႔ လက္ ရွိ အ ခက္ အ ခဲ ေတြ အား လံုး ကို လည္း ကၽြန္ ေတာ္ ေက်ာ္ ၿဖတ္ ႏုိင္ မွာ ပါ ..... ေက်ာ္ ၿဖတ္ ဖို႔ လည္း အင္ အား ေတြ ရွိ ပါ တယ္ ..... ခြန္ အား ေတြ ေရာ ေပါ႔ ..... အဲ ဒီ အင္ အား ေတြ ကို ကၽြန္ ေတာ္ ရဲ မိ ဘ ႏွစ္ ပါး နဲ႔ တစ္ ေယာက္ ေသာ သူ က ေပး ေန ပါ တယ ္..... သူ တို႔ ေၾကာင္႔ ကၽြန္ ေတာ္႔ ရဲ႔ ရည္ မွန္း ခ်က္ ေတြ ပို မို ခိုင္ မာ ခဲ႔ တာ ပါ ..... ကၽြန္ ေတာ္ သူ တို႔ အ ေပၚ မွာ ႏွင္း ေလး ေတြ လို႔ ေအး ၿမ တဲ႔ ကၽြန္ ေတာ္ ရဲ႔ ေမ တၱာ ေတြ ကို ေပး ေန မွာ ပါ .... ကၽြန္ ေတာ္ ေၿပာ ရဲ တာ တစ္ ခု က ေတာ႔ ကၽြန္ ေတာ္ ဘ ၀ အ ၾကီး အ က်ယ္ ေၿပာင္း လဲ ေတာ႔ မယ္ ဆို တာ ကို ေပါ႔ ..... ၿပီး ေတာ႔ ကၽြန္ ေတာ္ မွာ ကၽြန္ ေတာ္ ရဲ႔ ၀ွက္ ဖဲ ရွိ ေန တယ္ .....
မွတ္ ခ်က္ ။ ။ အ ခက္ အ ခဲ ေတြ သာ မ ရွိ ရင္ လူ ဘ ၀ ၾကီး ဟာ ပ်င္း စ ရာ ေကာင္း ေန မွာ ပါ .... ခု ဆို ကၽြန္ ေတာ္ လည္း အ ခက္ အ ခဲ ေတြ ကို ၾကိဳက္ တတ္ လာ ၿပီ .... စိမ္ ေခၚ ရဲ လာ ၿပီ .... သူ တို႔ နဲ႔ ရင္ ဆိုင္ ရ တာ ကို ကၽြန္ ေတာ္ ေပ်ာ္ တတ္ ေန ၿပီ .... သူ တို က ကၽြန္ ေတာ္ ဘ ၀ ကို စိတ္ ဓါတ္ က အ စ ေတာက္ ေၿပာင္ ေအာင္ လုပ္ ေပး ေန ၿပီ ေလ .... ေလာ က ၾကီး က ကၽြန္ ေတာ္ ကို သင္ ေပး ေန ဦး မွာ ပါ။
TMA

0 Comments:

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home